Rim Ben Driss ريم بن دريس

Où dans ce temps tu  étais un lac paisible Tu deviens un orage venu de nulle part Qui déchaîné Déracine les temps suspendus Et engloutie les points non écrits Tu rallume les feux éteints Et des cendres tu fais pousser Des jardins Tu cris pour décoincer le vent Tu chante pour décoiffer les sons Tu ris pour défigurer les larmes   Oui tu existe enfin Dans un instant de  colère Sur les moments faits de peur Tu encourage tes forces intérieures Et tu fais défiler  ta bonne humeur Oui s’il faut une guerre Pour être heureux Tu l’as déclenché Enfin la paix tu l’as mérité       

-           Ou étais-tu -           Je suis là prés de toi -           JE   ne te ne vois pas -           Sens   ma présence alors -           JE ne te sens plus -           Essais de raviver ta mémoire -           La mémoire a effacé tout de toi -           Et ton cœur -           Mon cœur il bat comme toujours -           Il ne bat plus pour moi -           Tu l’as laissé   longtemps solitaire -           Et alors -           Alors   il s’est habitué à ton absence -           Ton âme -           Mon âme a survolé les terres les mondes      Sans te trouver -           Ou étais-tu -           JE suis là   maintenant -           C’est un peu tard un peu trop tard -           Pourquoi -           JE me suis habitué à être seule sans toi -           Tu m’aime plus -           JE dirais que t‘es   plus là -           Tu ne pardonne pas_ -           JE ne peux pas oublier le chagrin -           On va revivre le bonheur -           JE ne te fais plus c

لا موش الكلام من فضة  والسكات من ذهب كي ترا العوج يولي الكلام لازم تولي كي تقول لا وتجري بش تصحح الغلط وقتها الكلام مفيهش ملام وقتها يولي سلاح المضام الكلمة  اللي يخاف منها الظالم ويحاول باش يسكتها وتخرج مالحلق ما ينجم حتي واحد يوقفها تجري كالما تطفي  نار القهر ومنها تتخلق موجة  تهز تداوي الوجيعة الي قال السكات من دهب ما عرفش قوة الكلمة وما عرفش ضعف السكات اما الكلمة كالسيف تقطع الخوف والجهل وتزرع في القلوب الامل

وين متخبي تراك الناس وعلي عيوني  غايب وين متخبي بين رنةالكاس والشمعة الفانية اللي تدمع وتموت كل يوم والي تقول اللي ما نقول علاش متخبي وانا نراك ديما قدامي في منامي واحلامي ما بين الليل والنهار تجي في خيالي زعما متخبي خايف ولا حاشم كان نسيت كل شي ونسيت العشرة ما نيش بش نذكرك نخليك لروحك اللي متخبي لازم يظهر في يوم ومهما طال الزمان كل شي يبان متنجمش تتخبي مالقدر مالنسمة اللي جمعتنا ومن النور الي حضنا كان عشقت الظلام النجمة متاعنا تو تناديك و تقلك حرام عليك